Via deze weg wil ik Ben bedanken voor zijn steun, zijn bereidwillige medewerking en zijn vertaalwerk. Het kwam echt goed van pas, want zoals wij zeggen “das precies chinees”, wel mensen chinees is ni te begrijpen. We hebben hem dan ook een passend geschenk (vaandel van België aan het tornooi) gegeven.
Zaterdag 08/11, iedereen kon uitslapen, tot 9u45 en dan de wedstrijdbespreking van de volgende match. Na een lichte lunch de bus op voor de opwarming en de wedstrijd tegen Rusland, voor de 3de en 4de plaats.
In de plassende regen naar de sporthal, een 5min wandelen, want de bussen mogen niet tot aan de sporthal rijden. Ashe, ik ben toen uitgegleden en lap een plakker erop, na ontsmetting. Met deze regen zakte de temperatuur naar 27°, oef dat doet deugd.
De zaal was half gevuld, er heerst een gezellige sfeer. Voor de wedstrijd werden enkele ouderen opgeleid om als cheerleaders te fungeren, bij het maken van een doelpunt, hetgeen tijdens onze wedstrijd niet opgevolgd werd.
Na de wedstrijd konden we met opgeheven hoofd, het veld verlaten want we hebben de Russen ingepakt met 26-10. Eén van de betere wedstrijden die we dit tornooi gespeeld hebben. De Russen waren uitgespeeld, hun veer was kapot.
Na onze wedstrijd, even verfrissen en andere kledij aan zodat wij de wedstrijd, de finale, tussen Chinese Taipei en Nederland. Makkelijke wedstrijd en Nederland heeft verdient gewonnen en trots Chinese Taipei heeft zilver. Makkelijke wedstrijd en goed gefloten door onze Belg Geoffrey (toch een Belg in de finale).
Na de sluitingsceremonie, naar het hotel waar de spelers zich konden douchen en dan een beetje eten en terug voor de PARTY, een gesloten gezelschap, in de sporthal (kelder-oefenhall) waar snacks en drankje te verkrijgen waren. Om 22u30 werden ze met bussen terug naar het hotel gebracht. (allee diegene die op de bus stapten).
Het tornooi is voorbij, de wonden zijn gelikt en de staff kan nu reeds voorbereiden op volgend jaar, wanneer de World Games 2009 hier gespeeld zullen worden, door de Grote Diamonds.
Morgen kunnen we uitzonderlijk de kamers hebben tot 16u00 (normaal 12u00). De koffers moesten om 10u00 ingepakt worden en dan konden ze nog even Kaohsiung vaarwel zeggen. Om 16u30 nemen we de bus naar de luchthaven en dan … naar Belgiëland, waar het koud en miezerig is. Dat zal even aanpassen zijn.
Wij komen eraan, met de medaille in brons!
Zondag krijgen jullie geen verslag van mij, want dan zitten wij op het vliegtuig, maar in de loop van maandag of dinsdag geef ik nog een reisverslag hoe de vluchten en zo verlopen zijn. Of er ergens een pas verloren werd, of iemand niet door de security geraakte. Tot dan.
zaterdag 8 november 2008
Nederland wereldkampioen
In de finale had Nederland weinig moeite met Chinese Taipei. Na een 2-2 stand liepen de Nederlanders vlot uit tot een 5-11 ruststand. Na de rust werd het vrij snel 8-16. Eindstand 11-23. Ook nu weer met de Nederlandse dames aan het kanon. Deze keer was het Ilona Van den Berg met 9 treffers.
Uitslagen Finales :
Plaats 11-12
Zuid-Afrika – China 16-21
Plaats 9-10
Australië – Hong-Kong 17-12
Plaats 7-8
Duitsland – Tsjechië 17-12
Plaats 5-6
Engeland – Catalonië 8-13
Plaats 3-4
België – Rusland 26-10
Plaats 1-2
Chinese Taipei – Nederland 11-23
Uitslagen Finales :
Plaats 11-12
Zuid-Afrika – China 16-21
Plaats 9-10
Australië – Hong-Kong 17-12
Plaats 7-8
Duitsland – Tsjechië 17-12
Plaats 5-6
Engeland – Catalonië 8-13
Plaats 3-4
België – Rusland 26-10
Plaats 1-2
Chinese Taipei – Nederland 11-23
België pakt het brons
Rusland - België 10-26
De wedstrijd voor de derde plaats is niet echt een wedstrijd geweest. De Russen maakten een uitgebluste indruk en onze spelers waren gebrand op die derde plaats. Na de 1-1 liep België na 9 minuten uit tot 1-6. Nick Janssens en Jesse De Bremaeker dueleerden om de titel van topscorer van het tornooi. Dit resulteerde in een 4-14 ruststand voor België. Ook na de rust deden ze verder al kon Rusland nu iets meer tegen scoren. Uiteindelijk maakten beide heren er elk 8. Met de 5 goals van Jeffrey Campers er bij leidde dit tot een 10-26 eindstand, en dus brons voor de Diamonds.
Jesse De Bremaeker wordt hoogst waarschijnlijk topschutter van het tornooi en landgenoot Geoffrey Picqueur krijgt de eer van de finale te leiden.
vrijdag 7 november 2008
Vrijdag - rustdag ? Frank bericht
Donderdag 06/11, hebben nog 2 spelers (Veronique en Jarred) pipi moeten doen, om te zien of ze verboden middelen hebben genomen. Afwachten dus, maar iedereen hier is er gerust in. Ook Nederland, Chinese Taipei en Rusland moesten langs de pipi-dokter.
Gisteren nog, na de wedstrijd vloeide de traantjes rijkelijk, nogal wiedes, hè. Maar genoeg daarover nu, nu telt alleen nog de toekomst, die bronzen medaille.
Vrijdag 07/11. Wat een rotnacht (na de zware nederlaag tegen Nederland), dat was op alle gezichtjes af te lezen.
Het is hier weer, om 9u00, toen wij opstonden, al 29°. Na het deugddoend ontbijt, de bus op voor de training. Mentale coaching ging als rode draad door de training.
Terug in het hotel, na het douchen, de uitstap doorheen Kaohsiung, onder deskundige begeleiding van Ben. In een hitte van 33°, das zweten, maar we hebben de metro genomen, het kost hier niks (20 NTD = 0,50 €).
De metro (heel mooi, goed functionerend) richting JADEmarkt, en wat dacht je, deze is niet open op vrijdag, da begint goe. Toch enkele winkeltjes gevonden en ja hoor toch wat gekocht. (hehe, ik ook, maar ’t vrouwke mag het niet weten)
Vervolgens langs een lange straat, de achterbuurt van Kaohsiung in, daar was een plaatselijke markt aan het opbouwen. Typische beelden en zeer vriendelijke mensen.
En daar was hij dan LOVE RIVER, amaai, is da tegengeslagen. Het was nu nog licht, maar toch, langs de rivier gewandeld tot we bij één van de mooiste tempels van Kaoshiung kwamen. Daar moest Nikki samen met een local, de foto op. Na dit tempelbezoek wilde enkele spelers naar het hotel, geen probleem. Andere volgden want die wilde nog naar een shoppingcenter.
Ik nog langs de rivier gewandeld en ‘den donkere kwam’, dan zijn de bruggen en gebouwen wel verlicht, maar nu niet om WAUW te zeggen.
Met deze trip hebben we toch typische straatje doorlopen en de camera’s gingen maar (he Jeffrey), we zagen veel blije gezichtjes van de lokale bevolking. Ze hebben het goed hier.
Omdat er al verschillende wegwaren, heb ik de vouchers van McDonalds nog niet gegeven, maar zal die straks met de dagindeling, onder hun deuren schuiven. Verscheidene hebben deze week ook McDonalds al bezocht, omdat de maaltijden in het hotel (wel van goede kwaliteit) eentonig zijn.
Maar ze kwamen niet om van honger, enkel misschien een beetje verwend?!
Nog leuk om weten, is dat de World Games organisatie heeft vrijgegeven welke hotels er zullen genomen worden en dat van ons is er bij voor de korfballers. Das super nieuws, morgen heb ik een afspraak met de directeur van ons hotel om enkele kamers aan voordelige prijzen te hebben, voor diegenen die deze reis willen meemaken. Meer info volgt zeker nog, als ik terug in België ben.
De Diamandjes konden om 20u00 nog eten in het hotel en dan waren ze weer vrij. Rond 23u00 dienden ze op de kamer te zijn voor een goede nachtrust te hebben want dan staat er weer een match van de waarheid op het programma.
Groetjes en tot morgen, met hopelijk goed nieuws.
Ben verdeelt de medailles
De finale wordt Nederland – Taiwan. Onze Noorderburen staan waar ze moeten staan, terecht, ze hebben het niet gestolen.
De Taiwanezen hebben er voor gewerkt en hebben hun beloning al beet. Ze hadden stilletjes gehoopt op brons, ze hebben al zeker zilver, en waarom straks niet goud? Ik gun het hen.
Ze hebben slechts een handvol spelers en een competitie die maar enkele weken duurt. Als je dit dan kunt bereiken met beperkte middelen en containers vol enthousiasme, kan ik niet anders zeggen dan “proficiat”.
De Russen voor brons of nr. 4 ken ik niet. Ik heb ze slechts één keer zien spelen. Zo op het eerste zicht een sterke ploeg die door vermoeidheid en misschien door gebrek aan ervaring, een spannende wedstrijd verloor van een, opnieuw, enthousiast Taiwan. Het is één van de weinige ploegen waar ik geen babbel mee heb gehad.
Een “goeiemorgen”, “goeieavond” of een “’t is weer warm vandaag” is niet voldoende om een indruk naast de wedstrijd te krijgen.
En tja, de Belgen.. Nr. 4 of brons. Het had Ag of Au moeten zijn. De kwaliteit is er, alle 16, de coaching is er, de medische begeleiding is er en de technische begeleiding is er. Een dikke proficiat, je kunt moeilijk nog meer verwachten van een spelersgroep en hun staff. Spijtig genoeg waren de “korfgoden” bij momenten niet op de afspraak en was de mentale fitheid er (nog) niet altijd. Het zit soms tussen de oren, weet je wel?
Al bij al ben ik dik tevreden met deze week. Ik heb kunnen optrekken met een toffe ploeg en ik heb hier heel wat nieuwe mensen leren kennen van over de halve aardbol. Spijtig van het missen van de finale, dat wel maar dat is sport.
Tot slot:
Aan Nederland: succes in de finale, jullie verdienen het. Onderschat de Taiwanezen niet en maak er iets moois van.
Aan de Taiwanezen: blijf in je winning mood en ga voor goud. Als ingetrouwde Taiwanees, kan ik niet anders dan voor jullie supporteren.
Aan de Russen: laat die Belgen ervoor vechten. Ik vraag niet liever dan een spannende wedstrijd.
Aan onze ploeg: de ploeg moet brons pakken. Het zal vechten worden, ik weet het, maar het moet. Ik heb een weddingschap lopen voor een bak Duvel. Ik drink die liever zelf op dan dat ik hem moet betalen.
OK, groetjes in Vlaanderen en Nederland en bedankt dat ik hier een klein beetje deel van was.
De Taiwanezen hebben er voor gewerkt en hebben hun beloning al beet. Ze hadden stilletjes gehoopt op brons, ze hebben al zeker zilver, en waarom straks niet goud? Ik gun het hen.
Ze hebben slechts een handvol spelers en een competitie die maar enkele weken duurt. Als je dit dan kunt bereiken met beperkte middelen en containers vol enthousiasme, kan ik niet anders zeggen dan “proficiat”.
De Russen voor brons of nr. 4 ken ik niet. Ik heb ze slechts één keer zien spelen. Zo op het eerste zicht een sterke ploeg die door vermoeidheid en misschien door gebrek aan ervaring, een spannende wedstrijd verloor van een, opnieuw, enthousiast Taiwan. Het is één van de weinige ploegen waar ik geen babbel mee heb gehad.
Een “goeiemorgen”, “goeieavond” of een “’t is weer warm vandaag” is niet voldoende om een indruk naast de wedstrijd te krijgen.
En tja, de Belgen.. Nr. 4 of brons. Het had Ag of Au moeten zijn. De kwaliteit is er, alle 16, de coaching is er, de medische begeleiding is er en de technische begeleiding is er. Een dikke proficiat, je kunt moeilijk nog meer verwachten van een spelersgroep en hun staff. Spijtig genoeg waren de “korfgoden” bij momenten niet op de afspraak en was de mentale fitheid er (nog) niet altijd. Het zit soms tussen de oren, weet je wel?
Al bij al ben ik dik tevreden met deze week. Ik heb kunnen optrekken met een toffe ploeg en ik heb hier heel wat nieuwe mensen leren kennen van over de halve aardbol. Spijtig van het missen van de finale, dat wel maar dat is sport.
Tot slot:
Aan Nederland: succes in de finale, jullie verdienen het. Onderschat de Taiwanezen niet en maak er iets moois van.
Aan de Taiwanezen: blijf in je winning mood en ga voor goud. Als ingetrouwde Taiwanees, kan ik niet anders dan voor jullie supporteren.
Aan de Russen: laat die Belgen ervoor vechten. Ik vraag niet liever dan een spannende wedstrijd.
Aan onze ploeg: de ploeg moet brons pakken. Het zal vechten worden, ik weet het, maar het moet. Ik heb een weddingschap lopen voor een bak Duvel. Ik drink die liever zelf op dan dat ik hem moet betalen.
OK, groetjes in Vlaanderen en Nederland en bedankt dat ik hier een klein beetje deel van was.
donderdag 6 november 2008
Berichtje van Jens
Aan het thuisfront,
Het heeft niet mogen zijn..geen België in de finale.
We beseffen maar al te best dat we faalden op dit tornooi. Rest ons
nog alleen de bronzen medaille te behalen; dit zijn we verplicht aan onze
status en aan ons land! We zijn erg teleurgesteld over onze prestaties...we vinden
jammer genoeg geen scherpte in dit WK. Het hele team werkt voor elkaar, verzorgt zich
uitstekend,... maar als de scherpte er niet is, gaat het uitermate moeizaam. We beseffen
dat we de verwachtingen niet ingelost hebben, integendeel!
Jens
Het heeft niet mogen zijn..geen België in de finale.
We beseffen maar al te best dat we faalden op dit tornooi. Rest ons
nog alleen de bronzen medaille te behalen; dit zijn we verplicht aan onze
status en aan ons land! We zijn erg teleurgesteld over onze prestaties...we vinden
jammer genoeg geen scherpte in dit WK. Het hele team werkt voor elkaar, verzorgt zich
uitstekend,... maar als de scherpte er niet is, gaat het uitermate moeizaam. We beseffen
dat we de verwachtingen niet ingelost hebben, integendeel!
Jens
Het verslag van Frank
Donderdag 06/11. Wisten jullie dat:
- Jesse, tot hiertoe, de topscoorder van het tornooi is met 23 doelpunten? Proficiat
- dat het protest, ingediend door Tsjechië, de 1ste wedstrijd van het tornooi, na de wedstrijd tegen Rusland en gefloten door onze Geoff, verworpen is omdat na het mondelinge protest dit niet op papier binnen de reglementaire tijd werd herhaald
Na het deugddoend ontbijt (we zullen 4 maaltijden hebben vandaag), meeting van de spelers en coachen voor de bespreking van de komende wedstrijd tegen Nederland, want Engeland heeft niet kunnen stunten tegen het sterkere Chinese Taipei. Nog effe een lichte lunch meegenomen en hop, de bus op voor de training. Terug in het hotel, na het douchen, verplichte rust. Om 16u30 lunch 2 van vandaag maar ze mochten weer geen vlees, geen rauwkost, maar wel vis en koolhydraten eten (op dokters voorschrift).
Met de bus naar de sporthal voor de belangrijke wedstrijd tegen Nederland. Zouden WIJ nu kunnen stunten? En overmorgen de finale spelen? Dat zullen we om 20u45 weten, als de wedstrijd afgelopen is.
Yep, alhoewel we het graag hadden gewild, is niet gelukt. Verloren, weer de put in, maar minder diep dan tegen Chinese Taipei. Overmorgen spelen we voor plaats ¾ tegen de Russen, want die verloren van de Chinese Taipei.
Oh ja, bij terugkomst in het hotel konden we nog een diner nemen.
Op tijd het bedje in, want morgen werken we een training af en dan hebben we de rest van de dag vrij waar we met z’n allen, in groep, verschillende zaken gaan zien, zonder ons moe te maken, natuurlijk. Wat men zal zien zal een mix worden van wat de spelers hebben gevraagd te kunnen zien. Morgen hierover een uitgebreid verslag, met foto’s.
- Jesse, tot hiertoe, de topscoorder van het tornooi is met 23 doelpunten? Proficiat
- dat het protest, ingediend door Tsjechië, de 1ste wedstrijd van het tornooi, na de wedstrijd tegen Rusland en gefloten door onze Geoff, verworpen is omdat na het mondelinge protest dit niet op papier binnen de reglementaire tijd werd herhaald
Na het deugddoend ontbijt (we zullen 4 maaltijden hebben vandaag), meeting van de spelers en coachen voor de bespreking van de komende wedstrijd tegen Nederland, want Engeland heeft niet kunnen stunten tegen het sterkere Chinese Taipei. Nog effe een lichte lunch meegenomen en hop, de bus op voor de training. Terug in het hotel, na het douchen, verplichte rust. Om 16u30 lunch 2 van vandaag maar ze mochten weer geen vlees, geen rauwkost, maar wel vis en koolhydraten eten (op dokters voorschrift).
Met de bus naar de sporthal voor de belangrijke wedstrijd tegen Nederland. Zouden WIJ nu kunnen stunten? En overmorgen de finale spelen? Dat zullen we om 20u45 weten, als de wedstrijd afgelopen is.
Yep, alhoewel we het graag hadden gewild, is niet gelukt. Verloren, weer de put in, maar minder diep dan tegen Chinese Taipei. Overmorgen spelen we voor plaats ¾ tegen de Russen, want die verloren van de Chinese Taipei.
Oh ja, bij terugkomst in het hotel konden we nog een diner nemen.
Op tijd het bedje in, want morgen werken we een training af en dan hebben we de rest van de dag vrij waar we met z’n allen, in groep, verschillende zaken gaan zien, zonder ons moe te maken, natuurlijk. Wat men zal zien zal een mix worden van wat de spelers hebben gevraagd te kunnen zien. Morgen hierover een uitgebreid verslag, met foto’s.
België - Nederland 8-27
Nederlandse dames nekken Belgische finale kansen.
20 minuten hebben de Belgen kunnen hopen. Toen was de stand 5-6 en kon de wedstrijd nog alle kanten uit. Maar dan ging het licht uit. Op 8 minuten tijd liepen de Nederlanders, vooral onder impuls van Suzanne Struik( goed voor in totaal 8 doelpunten) 5-13 uit. Bij de rust was het 6-14. Ook na de pauze konden de Belgen geen vuist meer maken. In een nieuw dol kwartiertje liepen de Nederlanders van 8-16 tot 8-24 uit. We eindigden bij 8-27 . De Nederlandse dames waren goed voor 15 doelpunten.
Zaterdag spelen onze beloften dus voor het brons tegen Rusland.
Alle kruisfinale resultaten
Voor plaatsen 9-12
Australië – China 16-15
Hong-Kong – Zuid-Afrika 9-8
Voorplaatsen 5-8
Engeland – Tsjechië 13-11
Catalonië – Duitsland 19-18 (na verlenging)
Voor plaatsen 1-4
Taipei – Rusland 18-16
België – Nederland 8-27
Finales : 7 november
Plaats 11-12
Zuid-Afrika – China
Plaats 9-10
Australië – Hong-Kong
Plaats 7-8
Duitsland – Tsjechië
8 november
Plaats 5-6
Engeland – Catalonië
Plaats 3-4
België – Rusland
Plaats 1-2
Chinese Taipei - Nederland
Australië – China 16-15
Hong-Kong – Zuid-Afrika 9-8
Voorplaatsen 5-8
Engeland – Tsjechië 13-11
Catalonië – Duitsland 19-18 (na verlenging)
Voor plaatsen 1-4
Taipei – Rusland 18-16
België – Nederland 8-27
Finales : 7 november
Plaats 11-12
Zuid-Afrika – China
Plaats 9-10
Australië – Hong-Kong
Plaats 7-8
Duitsland – Tsjechië
8 november
Plaats 5-6
Engeland – Catalonië
Plaats 3-4
België – Rusland
Plaats 1-2
Chinese Taipei - Nederland
woensdag 5 november 2008
Ben blikt vooruit naar morgen
Was het 1972? Waren het de kwartfinales? Ik weet het niet meer. Het was als ik me niet vergis tegen de Russen.
Ceulemans rolde in zijn eentje de hele Russische ploeg op. Met vallen, opstaan, struikelen, strompelen en waggelen. De hele ploeg, keeper incluis. Die arme kerel heeft er nog altijd nachtmerries van, heb ik horen vertellen.
Ok, we hebben een belangrijke match verloren, maar we zijn waar we moeten zijn. Na de voorrondes komen onvermijdelijk de halve finales in deze competitie. Het doet er niet toe of de tegenstrever nu Nederland heet of Rusland. We zijn gewoon op schema. De match moet gespeeld worden en je kunt van allebei verliezen of winnen.
Natuurlijk is Nederland sterker dan de Russen, spreekt voor zich. In ‘72 had België geen schijn van kans tegen de Russen, sprak ook voor zich. We zien wel. Er staan 2 keer 8 mensen op het veld met allemaal hun individuele gevoelens. De ene in een topdag, de andere in een dipje en nog een ander met het “Ceulemans-aureool” boven zijn hoofd. We kunnen alleen maar duimen vanuit de tribune. Ik hoop alleen maar dat als we verliezen een “verdomme” nederlaag is en niet een “blij dat het gedaan is”.
Mijn dagje in Taipei kan niet snel genoeg voorbij zijn. Het doet natuurlijk wel deugd om eens een Duvel achterover te slaan en daarna nog een grote frisse Stella, maar toch … De sfeer bij zo’n toernooi is toch iets speciaals, iets dat ik nooit meer zal vergeten. De Paastoernooien op Scaldis, staan me nog altijd fris voor de geest maar zullen nu op de tweede plaats komen, waarvoor dank.
En nog een puntje, een persoonlijk kleinigheidje. Mijn woordenschat is in Kaochiung ook met een forse sprong vooruit gegaan. Een mens valt niet graag door de mand (de bal tegen TPE had hetzelfde gevoel denk ik) dus met gebaren en met handen en voeten en met mimiek en oergeluiden heb ik me nieuwe woorden in het Chinees eigen gemaakt. Ook daarvoor dank. Als je het gevoel hebt dat de ploeg er niet voor gaat, dan ben je zelf ook maar half gemotiveerd, zo is dat toch?
Als Engeland speelt, zit ik op de trein, ik zal de uitslag ginder wel horen. Maar zoals eerder gezegd, het hoeft geen verschil te maken. Hopelijk hebben we zaterdag een interessante laatste dag, met België en Taiwan in een hoofdrol. België voor mij, en Taiwan voor de 13 jarige dochter van een van onze vrienden die speciaal naar Kaohsiung komt supporteren.
Laat ons hopen.
Opm : 't was 1986 en 1/8 finales ....
De dag voor D-day - Frank gaat op stap
Ik heb het gevonden, wie zei “dat zien we morgen dan wel weer”, dat was Titta Tovenaar. Ja mensen, ik draai al iets langer mee, hé.
Gisteren werd een welkomstparty georganiseerd voor de deelnemers, in de vorm van een veredelde receptie, geen braspartij maar een gezellige samenkomst waar een life-bandje speelde. Om stipt 23u00 werden ze terug naar het hotel gebracht.
Ik ben op pad geweest om hotels te vinden voor het volgend jaar, tijdens de World Games, want er zou geen enkele kamer meer beschikbaar zijn. De hotels (die ik bezocht heb) hebben hun kamers aan de organisatie verhuurd en weten nog niet of er kamers beschikbaar zijn. Als er kamers vrij zijn dan dient er via een ticketingbureau geboekt te worden, dat wordt nog een hele klus, als ik terug thuis ben.
Terug op mijn hotelkamer, even naar de website. Lap, is het niet in Taiwan, dan is het in België. De website van de KBKB lag eruit, verdomme! Mocht de website nog steeds plat liggen, gebruik deze link om op het blog te geraken: http://korfbalwku23.blogspot.com/
Bericht van nu (wo 05/11 om 21u00 onze tijd): He, de website is terug, maar terug in zijn oude versie, maar beter dat dan niets.
Dan maar de dagindelingen voor vandaag onder de deuren schuiven, zodat de groep weet wat er morgen, om welk uur te doen is. Nog even met het thuisfront gebeld.
D-day vandaag, al is het niet voor ons, maar in een ander deel van de wereld, in de U.S.A., waren de presidentsverkiezingen aan de gang, heel de dag stond overal de tv aan om te kunnen volgen. De Taiwanners zijn met de wereld bezig. En Obama heeft gewonnen, dat wordt hier goed gevonden.
Woensdag 05/11. Iedereen niet om 08u00, maar om 09u00 gewekt en ontbijt genomen. Bespreking van de voorbije en komende wedstrijd, om 11u30 met de bus naar de sporthal voor de wedstrijd tegen Hong Kong, hetgeen weer een makkie was.
Nog eens over het weer hier, amaai tis bakken zene. Vandaag hoogtepieken tot 39°, da was zweten.
Na de wedstrijd en de medische verzorging had het team vrijaf, ze mochten (ze waren vrij) komen eten om 19u30, maar moesten om 23u00 in het bedje liggen. Morgen is er nog een belangrijke wedstrijd af te werken.
In deze zinderende hitte toch op pad om een ander deel van Kaohsiung te zien, schoon-schoon en nogeens schoon. Mocht het niet zo heet zijn, hier zou ik willen wonen. De mensen zijn o’zo vriendelijk, de straten zijn o’zo proper, alleen je verstaat niets van het taaltje.
Gisteren werd een welkomstparty georganiseerd voor de deelnemers, in de vorm van een veredelde receptie, geen braspartij maar een gezellige samenkomst waar een life-bandje speelde. Om stipt 23u00 werden ze terug naar het hotel gebracht.
Ik ben op pad geweest om hotels te vinden voor het volgend jaar, tijdens de World Games, want er zou geen enkele kamer meer beschikbaar zijn. De hotels (die ik bezocht heb) hebben hun kamers aan de organisatie verhuurd en weten nog niet of er kamers beschikbaar zijn. Als er kamers vrij zijn dan dient er via een ticketingbureau geboekt te worden, dat wordt nog een hele klus, als ik terug thuis ben.
Terug op mijn hotelkamer, even naar de website. Lap, is het niet in Taiwan, dan is het in België. De website van de KBKB lag eruit, verdomme! Mocht de website nog steeds plat liggen, gebruik deze link om op het blog te geraken: http://korfbalwku23.blogspot.com/
Bericht van nu (wo 05/11 om 21u00 onze tijd): He, de website is terug, maar terug in zijn oude versie, maar beter dat dan niets.
Dan maar de dagindelingen voor vandaag onder de deuren schuiven, zodat de groep weet wat er morgen, om welk uur te doen is. Nog even met het thuisfront gebeld.
D-day vandaag, al is het niet voor ons, maar in een ander deel van de wereld, in de U.S.A., waren de presidentsverkiezingen aan de gang, heel de dag stond overal de tv aan om te kunnen volgen. De Taiwanners zijn met de wereld bezig. En Obama heeft gewonnen, dat wordt hier goed gevonden.
Woensdag 05/11. Iedereen niet om 08u00, maar om 09u00 gewekt en ontbijt genomen. Bespreking van de voorbije en komende wedstrijd, om 11u30 met de bus naar de sporthal voor de wedstrijd tegen Hong Kong, hetgeen weer een makkie was.
Nog eens over het weer hier, amaai tis bakken zene. Vandaag hoogtepieken tot 39°, da was zweten.
Na de wedstrijd en de medische verzorging had het team vrijaf, ze mochten (ze waren vrij) komen eten om 19u30, maar moesten om 23u00 in het bedje liggen. Morgen is er nog een belangrijke wedstrijd af te werken.
In deze zinderende hitte toch op pad om een ander deel van Kaohsiung te zien, schoon-schoon en nogeens schoon. Mocht het niet zo heet zijn, hier zou ik willen wonen. De mensen zijn o’zo vriendelijk, de straten zijn o’zo proper, alleen je verstaat niets van het taaltje.
Na de groepsfaze
Eindrangschikking na groepsfaze
Groep A
1. Nederland 15p
2. Rusland 11p
3. Duitsland 9p
4. Tsjechië 7p
5. Zuid-Afrika 3p
6. China 0p
Groep B
1. Chinese Taipei 15p
2. België 12p
3. Engeland 9p
4. Catalonië 6p
5. Australië 3p
6. Hong-Kong 0p
En dit levert volgende kruisfinales op
Voor plaatsen 9-12
Australië – China
Hong-Kong – Zuid-Afrika
Voorplaatsen 5-8
Engeland – Tsjechië
Catalonië - Duitsland
Voor plaatsen 1-4
Taipei – Rusland
België - Nederland
Groep A
1. Nederland 15p
2. Rusland 11p
3. Duitsland 9p
4. Tsjechië 7p
5. Zuid-Afrika 3p
6. China 0p
Groep B
1. Chinese Taipei 15p
2. België 12p
3. Engeland 9p
4. Catalonië 6p
5. Australië 3p
6. Hong-Kong 0p
En dit levert volgende kruisfinales op
Voor plaatsen 9-12
Australië – China
Hong-Kong – Zuid-Afrika
Voorplaatsen 5-8
Engeland – Tsjechië
Catalonië - Duitsland
Voor plaatsen 1-4
Taipei – Rusland
België - Nederland
België - Hong-Kong 32-5
Ook tegen Hong-Kong werd het een ruime en vrij makkelijke zege. De scoringsmachine kwam iets trager op gang dan gisteren. De 2-0 stond pas na 5 minuten op het bord. Nadien waren ze wel vertrokken , 10-2 na 15 minuten, 18-3 aan de rust. Ook in de 2e helft ging het zo verder. 23-4 halfweg, om met 32-5 te eindigen. Topscorer van dienst was Jesse De Bremaeker goed voor 10 doelpunten, gevolgd door Nick Janssens met 5. De rest van het team, behalve invaller Lennart Holemans, pikte ook zijn doelpuntje mee. Morgen wacht dus Nederland in de halve finale. Of het moest zijn dat Taipei later vandaag verrassend van Engeland verliest. Dan wordt België toch nog reekswinnaar dank zij het betere doelpunten saldo uit de laatste 2 wedstrijden.
Dag 6 : Frank is er weer door
Maandag 03/11, einde van de wedstrijd. Ontgoocheling bij iedereen, zo nipt er bij en er toch naast grijpen. We hadden moeten afwerken, we hadden het gat van de mand moeten weten zijn. Het mocht niet zijn en inderdaad, het zat er aan te komen, dat de Chinese Taipei sterker zou worden. (refererend naar het Challenge Tornooi in Rotterdam)
Het was stil in de bus naar het hotel en iets later dan voorzien dan toch maar voortslepen naar het restaurant om iets door de keel te duwen. Het doet pijn! Wat nu? Effe alles op een rijtje zetten! Verdomme toch. Na dat voedsel doorgeslikt te hebben gaan we maar naar boven om in ons eentje (in een dubbelkamer) het verdriet te verwerken.
Dinsdag 04/11, amaai was dat een rotnacht en weer om 08u00 opstaan, kheb geen zin. Aan de ontbijttafel nog steeds bij iedereen, staat op hun gezicht te lezen hoe diep het zit, wat gisteren is gebeurd.
Daarna met de bus naar die verschrikkelijke sporthal, om een training af te werken. Coachen Luc & Chris hebben ingepraat dat het tornooi nog niet over is en dat de koppekes terug omhoog moeten. We zullen laten zien dat wij het kunnen.
Om 11u45 geluncht in het hotel en dan klaarmaken voor de wedstrijd tegen Australië. Nu zongen er 6 spelers het volkslied mee (dat van ons natuurlijk).
De wedstrijd op zich was een makkie. We konden de mand nu wel vinden, dat doet deugd, 41 keer scoren en maar 9 tegen krijgen. Als men dat maar eens nadoet. WAUW. Tot nu toe de hoogste scoren van het tornooi.
Er werd met opgeheven hoofdjes gespeeld. Schitterend mensen.
Na een verkwikkend douchke in het hotel en de medische verzorging al om 17u30 diner genomen, zodat iedereen om 18u30 vrij was. Afspraak met het bedje is om 23u00.
Morgen de wedstrijd tegen Hong-Kong zou nog makkelijker moeten zijn, maar ‘dat zien we dan wel weer’. (wie zei dat ook al weer??)
We zijn er mee bezig om van iedere speler in enkele woorden te weten te komen hoe hij/zij dit Wereldkampioenschap beleeft, zonder aan de wedstrijden zelf te denken. Hun trefwoorden volgen in een volgende uitgave.
Al zeg ik het zelf, dit is een snel reisverslag, hé?!
Oh ja, we hebben van de IKF vernomen dat nu alles, met de life webcasting in orde zou moeten zijn. Mocht dit niet zo zijn graag reactie via WCU23inKAOHSIUNG@korfbal.be
Via deze mailbox kunnen jullie onze kleine Diamonds berichtjes sturen.
Naar wat ik heb vernomen waren er ook problemen met het life scoreverloop. Ik geef dit door aan de IKF. Dat het weer bij jullie grijs is, kunnen we niet zien, hier schijnt in ieder geval de zon en geeft de thermometer 30° aan. Doordat de vochtigheid in de lucht hoog is, voelt het aan of het is 38°.
Het was stil in de bus naar het hotel en iets later dan voorzien dan toch maar voortslepen naar het restaurant om iets door de keel te duwen. Het doet pijn! Wat nu? Effe alles op een rijtje zetten! Verdomme toch. Na dat voedsel doorgeslikt te hebben gaan we maar naar boven om in ons eentje (in een dubbelkamer) het verdriet te verwerken.
Dinsdag 04/11, amaai was dat een rotnacht en weer om 08u00 opstaan, kheb geen zin. Aan de ontbijttafel nog steeds bij iedereen, staat op hun gezicht te lezen hoe diep het zit, wat gisteren is gebeurd.
Daarna met de bus naar die verschrikkelijke sporthal, om een training af te werken. Coachen Luc & Chris hebben ingepraat dat het tornooi nog niet over is en dat de koppekes terug omhoog moeten. We zullen laten zien dat wij het kunnen.
Om 11u45 geluncht in het hotel en dan klaarmaken voor de wedstrijd tegen Australië. Nu zongen er 6 spelers het volkslied mee (dat van ons natuurlijk).
De wedstrijd op zich was een makkie. We konden de mand nu wel vinden, dat doet deugd, 41 keer scoren en maar 9 tegen krijgen. Als men dat maar eens nadoet. WAUW. Tot nu toe de hoogste scoren van het tornooi.
Er werd met opgeheven hoofdjes gespeeld. Schitterend mensen.
Na een verkwikkend douchke in het hotel en de medische verzorging al om 17u30 diner genomen, zodat iedereen om 18u30 vrij was. Afspraak met het bedje is om 23u00.
Morgen de wedstrijd tegen Hong-Kong zou nog makkelijker moeten zijn, maar ‘dat zien we dan wel weer’. (wie zei dat ook al weer??)
We zijn er mee bezig om van iedere speler in enkele woorden te weten te komen hoe hij/zij dit Wereldkampioenschap beleeft, zonder aan de wedstrijden zelf te denken. Hun trefwoorden volgen in een volgende uitgave.
Al zeg ik het zelf, dit is een snel reisverslag, hé?!
Oh ja, we hebben van de IKF vernomen dat nu alles, met de life webcasting in orde zou moeten zijn. Mocht dit niet zo zijn graag reactie via WCU23inKAOHSIUNG@korfbal.be
Via deze mailbox kunnen jullie onze kleine Diamonds berichtjes sturen.
Naar wat ik heb vernomen waren er ook problemen met het life scoreverloop. Ik geef dit door aan de IKF. Dat het weer bij jullie grijs is, kunnen we niet zien, hier schijnt in ieder geval de zon en geeft de thermometer 30° aan. Doordat de vochtigheid in de lucht hoog is, voelt het aan of het is 38°.
dinsdag 4 november 2008
België - Australië 41-9
Het voordeel aan een tornooi als het WK is dat je de dag na een pijnlijke nederlaag terug het veld op moet en je frustraties van je af kan spelen. En een gebeten hond kan gevaarlijk uit de hoek komen. Slachtoffer van dienst de Australiërs. Ze wisten direct hoe laat het was. 5 minuten gespeeld en de bordjes wezen al 5-0. Half weg de eerste helft was het 11-3 en bij de rust stond er een 23-4 op het bord. Ook in de 2e periode wisten de Belgen de mand nog te vinden. Na een kwartier lag nr 30 al in de buidel van de Kangoeroes (30-5). De 40ste kwam op naam van Annick Dekeyser met nog 2 minuten te gaan. Einduitslag 41-9. Alle spelers (ook de invallers – waaronder de herstelde Stephanie Versele) scoorden. Renske Dardenne voerde de lijst aan met 7, gevolgd door Annick Dekeyser (6) , Jarret De Vriendt (6 in 1 helft) en Nick Janssens met 5. Morgen kan de afwerking nog eens verder geoefend worden tegen Hong-Kong dat theoretisch nog zwakker is dan Australië.
Ben ziet het toch nog zitten
Als supporter wil je alleen maar winnen. Soms kun je zelfs niet verliezen. Spijtig genoeg en gelukkig is er soms ook ontgoocheling. Dat is het mooie van sport.
De Belgische ploeg bakte er niets van in de voorronde van het EK voetbal. Ontgoocheling en gelatenheid. Je voelde het aankomen.
Onze korfballers hadden kunnen winnen, ware het niet dat de “korfgodin” een beetje tegen hun waren en ware het niet dat onze jongens en meisjes een beetje tegen zichzelf aan het vechten waren en ware het niet dat …, noem maar op. Redenen in overvloed. Ontgoocheling waar een “verdomme” bij gaat.
Alles is natuurlijk nog niet verloren, alhoewel het moeilijk wordt.
Een goed teken was dat het team zich niet naar de bus sleepte deze morgen, voor de eerste training na de nederlaag. Neen, ze hadden een karwei voor de boeg. Dat is ook het mooie aan sport. (leren)
Incasseren en (leren) terugvechten. En soms heb je wat geluk nodig.
Hamilton werd Wereldkampioen in de laatste bocht van de laatste ronde van de F1 prijs in Brazilië, met dank aan de weergoden, merçi beaucoup!
Ik ben een halve Taiwanees. Ik verblijf hier al een tijdje, ik hou van het land en van de mensen en ik heb hier een uitgebreide kennissenkring. Ik had dus wel een berichtje of twee op mijn gsm verwacht na de match. Het werden er een pak meer, zelfs van mensen die ik bij mijn weten nog nooit ontmoet heb. En allemaal met dezelfde boodschap: “Wij gaan naar de finale!”
En een tweede zinnetje in de trant van:“Voor de replay tegen de Belgen”
Mooi toch?! Ik voel me daar goed bij. Voor mij is dit een pracht van een week. Een toffe Belgische ploeg, de Nederlanders die op hun gezellige manier toch een soort arrogantie uitstralen, en toch niet, de blije Taiwanezen die daar geraken waar ze maar een klein beetje op hoopten, de Engelsen, de Russen, de rest. Ze genieten allemaal van de competitie, de belevenis.
Neen, voor mij kan het niet meer stuk. Ondanks de ontgoocheling met een “verdomme” en de begeleidende klop met de vuist op deze tafel.
De Belgische ploeg bakte er niets van in de voorronde van het EK voetbal. Ontgoocheling en gelatenheid. Je voelde het aankomen.
Onze korfballers hadden kunnen winnen, ware het niet dat de “korfgodin” een beetje tegen hun waren en ware het niet dat onze jongens en meisjes een beetje tegen zichzelf aan het vechten waren en ware het niet dat …, noem maar op. Redenen in overvloed. Ontgoocheling waar een “verdomme” bij gaat.
Alles is natuurlijk nog niet verloren, alhoewel het moeilijk wordt.
Een goed teken was dat het team zich niet naar de bus sleepte deze morgen, voor de eerste training na de nederlaag. Neen, ze hadden een karwei voor de boeg. Dat is ook het mooie aan sport. (leren)
Incasseren en (leren) terugvechten. En soms heb je wat geluk nodig.
Hamilton werd Wereldkampioen in de laatste bocht van de laatste ronde van de F1 prijs in Brazilië, met dank aan de weergoden, merçi beaucoup!
Ik ben een halve Taiwanees. Ik verblijf hier al een tijdje, ik hou van het land en van de mensen en ik heb hier een uitgebreide kennissenkring. Ik had dus wel een berichtje of twee op mijn gsm verwacht na de match. Het werden er een pak meer, zelfs van mensen die ik bij mijn weten nog nooit ontmoet heb. En allemaal met dezelfde boodschap: “Wij gaan naar de finale!”
En een tweede zinnetje in de trant van:“Voor de replay tegen de Belgen”
Mooi toch?! Ik voel me daar goed bij. Voor mij is dit een pracht van een week. Een toffe Belgische ploeg, de Nederlanders die op hun gezellige manier toch een soort arrogantie uitstralen, en toch niet, de blije Taiwanezen die daar geraken waar ze maar een klein beetje op hoopten, de Engelsen, de Russen, de rest. Ze genieten allemaal van de competitie, de belevenis.
Neen, voor mij kan het niet meer stuk. Ondanks de ontgoocheling met een “verdomme” en de begeleidende klop met de vuist op deze tafel.
maandag 3 november 2008
Dag 5 : - Frank leeft mee
Maandag 03/11, D-day, een wreed lange dag: start van de dag om 08u00, terug in het hotel en na het douchen en daarna diner is het 22u30.
Voor ik aan dit reisverslag begin, wil ik even benadrukken dat onze Ben - den Tolk - (is een Belg die hier woont – allee in Taipei) meer dan verdienstelijk is voor onze groep. Hij weet alles te vinden, gaat boodschappen doen, zoekt de weg en als hij het niet weet, vraagt hij het aan één van de duizenden vrijwilligers om er toch aan te geraken. Nu reeds hartelijke dank, Ben.
Voor het ontbijt moest de groep trainingskledij binnen brengen om te laten wassen, ze moesten 4 t-shirst afgeven en mochten onderkleding en sokken er ook bijdoen. Wat is er nu interessant aan dit verhaal: zoals iedereen het zou verwacht hebben, enkelen waren dit natuurlijk vergeten mee te brengen, dus terug naar de 9de verdieping en te laat aan de ontbijttafel.
Stephanie kwam naar beneden, zonder draagverband. Dat ziet er goed uit, he.
Na het ontbijt kregen de spelers een rust voorgeschreven en om 10u45 werd de wedstrijdbespreking gehouden. Na de lunch richting sporthal voor de training. Een rustige training vooral schot. Coach Luc meldt dat in deze hitte en vochtigheid het niet aangewezen is om door te trainen. Terug naar het hotel voor medische verzorging en rust. Een kleine lunch genomen, zonder vlees en rauwkost, maar wel met vis en veel koolhydraten. Dat heeft ,gisteren, wat gekost om toch om 16u30, deze lunch te kunnen hebben. Palaberen, argumenteren (hè doc), discussiëren, met als resultaat het toch krijgen. Oef das was nipt.
Vanuit de IKF hebben we vernomen dat het volgen van de wedstrijden, nu wel zou moeten lukken. Probleem heeft voornamelijk te maken dat de JAVAscript niet snel en behoorlijk gedownload kon/kan worden. (ik weet het want bij mij thuis – in België - lukt het op de ene computer wel en op de andere niet – vreemd)
Ziehier een up-date, een bericht vanuit de IKF:
Note that technical problems have been resolved as and as of today, all matches can be viewed live according to the schedule. Ook het scoreverloop zou vanaf vandaag beter en sneller moeten gevolgd kunnen worden. Er werd een aparte internetverbinding voorzien, zodat de jury alles wat er op het veld gebeurt, onmiddellijk kan ingeven en de wereld insturen.
Daarna op weg naar de sporthal voor de belangrijke wedstrijd tegen Chinese Taipei.
De zaal zat halfvol, de meeste Taiwanezers (natuurlijk), maar ook het Nederlandse en andere teams zijn aanwezig. Toch even die Belgen in het oog houden, want gisteren de wedstrijd Nederland – Rusland was gene vette! De Nederlanders speelden zo slecht en jammer dat de Russen niet konden afwerken of het was BINGO. Verrassend voorval is, dat de dvd van deze wedstrijd, die wij gevraagd hebben, plots verdwenen is. Een kopie hiervan krijgen blijkt heel moeilijk. Waren de Nederlanders dan toch zooo slecht?
De eerste helft werd er 11-03 gescoord, de tweede helft 10-07, eindstand 21-10.
Voor onze wedstrijd was alles nog goed, maar wist je:
- dat Jens zijn linkervoet niet uit zijn rechtervoet kent? Hij speelt met gele veters in zijn rechterschoen en met rode veters in zijn linkerschoen, en dat in zwarte zaalsloefen
- dat er 3 spelers mee zongen, de Brabançonne
Bij de zoemer, wat het einde van de wedstrijd aangeeft, stonden de bordjes op 14-13 in het voordeel van Chinese Taipei. Wat een wedstrijd, België heeft altijd achter gestaan, zelfs tot 4 doelpunten.
Chinese Taipei vocht voor elke bal, België miste keer op keer. Totaal geen afwerking bij ons. Amaai dat gaat pijn doen.
Het zat eraan te komen, dat Chinese Taipei niet te kloppen was, maar juist nu, das heel spijtig.
De rest van het verhaal, krijgen jullie morgen. Nu iedereen even opvangen en proberen te slapen.
Voor ik aan dit reisverslag begin, wil ik even benadrukken dat onze Ben - den Tolk - (is een Belg die hier woont – allee in Taipei) meer dan verdienstelijk is voor onze groep. Hij weet alles te vinden, gaat boodschappen doen, zoekt de weg en als hij het niet weet, vraagt hij het aan één van de duizenden vrijwilligers om er toch aan te geraken. Nu reeds hartelijke dank, Ben.
Voor het ontbijt moest de groep trainingskledij binnen brengen om te laten wassen, ze moesten 4 t-shirst afgeven en mochten onderkleding en sokken er ook bijdoen. Wat is er nu interessant aan dit verhaal: zoals iedereen het zou verwacht hebben, enkelen waren dit natuurlijk vergeten mee te brengen, dus terug naar de 9de verdieping en te laat aan de ontbijttafel.
Stephanie kwam naar beneden, zonder draagverband. Dat ziet er goed uit, he.
Na het ontbijt kregen de spelers een rust voorgeschreven en om 10u45 werd de wedstrijdbespreking gehouden. Na de lunch richting sporthal voor de training. Een rustige training vooral schot. Coach Luc meldt dat in deze hitte en vochtigheid het niet aangewezen is om door te trainen. Terug naar het hotel voor medische verzorging en rust. Een kleine lunch genomen, zonder vlees en rauwkost, maar wel met vis en veel koolhydraten. Dat heeft ,gisteren, wat gekost om toch om 16u30, deze lunch te kunnen hebben. Palaberen, argumenteren (hè doc), discussiëren, met als resultaat het toch krijgen. Oef das was nipt.
Vanuit de IKF hebben we vernomen dat het volgen van de wedstrijden, nu wel zou moeten lukken. Probleem heeft voornamelijk te maken dat de JAVAscript niet snel en behoorlijk gedownload kon/kan worden. (ik weet het want bij mij thuis – in België - lukt het op de ene computer wel en op de andere niet – vreemd)
Ziehier een up-date, een bericht vanuit de IKF:
Note that technical problems have been resolved as and as of today, all matches can be viewed live according to the schedule. Ook het scoreverloop zou vanaf vandaag beter en sneller moeten gevolgd kunnen worden. Er werd een aparte internetverbinding voorzien, zodat de jury alles wat er op het veld gebeurt, onmiddellijk kan ingeven en de wereld insturen.
Daarna op weg naar de sporthal voor de belangrijke wedstrijd tegen Chinese Taipei.
De zaal zat halfvol, de meeste Taiwanezers (natuurlijk), maar ook het Nederlandse en andere teams zijn aanwezig. Toch even die Belgen in het oog houden, want gisteren de wedstrijd Nederland – Rusland was gene vette! De Nederlanders speelden zo slecht en jammer dat de Russen niet konden afwerken of het was BINGO. Verrassend voorval is, dat de dvd van deze wedstrijd, die wij gevraagd hebben, plots verdwenen is. Een kopie hiervan krijgen blijkt heel moeilijk. Waren de Nederlanders dan toch zooo slecht?
De eerste helft werd er 11-03 gescoord, de tweede helft 10-07, eindstand 21-10.
Voor onze wedstrijd was alles nog goed, maar wist je:
- dat Jens zijn linkervoet niet uit zijn rechtervoet kent? Hij speelt met gele veters in zijn rechterschoen en met rode veters in zijn linkerschoen, en dat in zwarte zaalsloefen
- dat er 3 spelers mee zongen, de Brabançonne
Bij de zoemer, wat het einde van de wedstrijd aangeeft, stonden de bordjes op 14-13 in het voordeel van Chinese Taipei. Wat een wedstrijd, België heeft altijd achter gestaan, zelfs tot 4 doelpunten.
Chinese Taipei vocht voor elke bal, België miste keer op keer. Totaal geen afwerking bij ons. Amaai dat gaat pijn doen.
Het zat eraan te komen, dat Chinese Taipei niet te kloppen was, maar juist nu, das heel spijtig.
De rest van het verhaal, krijgen jullie morgen. Nu iedereen even opvangen en proberen te slapen.
Taipei - België 14-13
België verliest de belangrijke wedstrijd tegen Taipei, en wordt dus waarschijnlijk slechts 2e in zijn groep. Daardoor zullen onze Diamonds het al in de halve finale tegen Nederland moeten opnemen.
Taipei opent met 2-0 na 10 minuten doch 2 minuten later is alles te herdoen. Chun-Hsien Wu maakt er dan terug 2 (van de 6 die hij er in totaal zal scoren), en Taipei staat 4-2 voor. De onzen komen terug tot 4-3 en missen een strafworp die de stand op 4-4 had kunnen brengen. In plaats van gelijk te komen loopt Taipei uit tot 6-3. We gaan rusten bij een 7-5 stand.
Vlak na rust kunnen de Belgen 2 maal tot op 1 doelpunt komen 7-6 en 8-7. Maar nu begint Ling-Fan Huang te scoren en Taipei loopt tot 11-7 uit. Onder impuls van Jesse De Bremaeker, die er ook 6 zal scoren, wordt de kloof weer 2 doelpunten, maar de aansluiting komt er niet en met nog 9 minuten te spelen is het 13-9. In een slotoffensief komen de Belgen nog tot 13-12 met nog 2 minuten op de klok.Wu geeft echter de doodsteek door de 14-12 te scoren en dan kan de 6e goal van Jesse De Bremaeker enkel de pil wat verzachten.
Begeleider Ben blogt nog eens
Het is de tweede keer dat ik een sportevenement van niveau meemaak in Taiwan. Eerst het W.K. Baseball, niet zo lang geleden en nu de Wereldkampioenschappen Korfbal.
Veel verschil op gebied van organisatie is er niet. Een hoop (Chinese?) Chinese vrijwilligers die hun best doen en meer, en een deel zogezegde profs die de leiding van heel het gebeuren in handen hebben.
De vrijwilligers zijn meestal studenten, die in ruil voor kost en inwoon, 12 uur en meer per dag, alles doen wat binnen hun mogelijkheden ligt, om de deelnemers te helpen.
Voor hen is het een belevenis en veelal een unieke mogelijkheid om hun gebrekkige Engels wat op krikken. Blije, jonge mensen.
De profs proberen hun best de doen. Niet tegenover de deelnemers, maar tegenover hun directe oversten. Ieder foutje wordt op één of andere manier afgestraft. Het is eigen aan de maatschappij hier. Als het enigszins kan, is er altijd wel iemand anders verantwoordelijk. De eigen functie moet ten koste van alles verdedigd worden. Als je een fout maakt is het minste dat wat kan gebeuren het schrappen van je “eindejaarspremie” of de inhoud van je rode enveloppe.
Niemand neemt dus initiatief en administratief dekken ze zich zo veel mogelijk in. De simpelste oplossing moet de zegen hebben van iemand die minstens twee trappen hoger staat en liefst zonder dat de directe overste er weet van heeft.
Je leert er mee leven in Taiwan, je moet wel. Het altijd zomaar aanvaarden is soms wat moeilijker.
Baseball wordt in sommige landen koel professioneel geleid. Dat zie je in de uitslagen en de rankings. In Taiwan is het, alweer, een mix van vrijwilligers en beroepsmensen en dat zie je ook aan de resultaten. Ze hebben topspelers die meedoen in de beste ploegen van de wereld, zelfs een beste van het seizoen in de USA. Op papier misschien wel de beste wereldploeg. Maar …
De korfbalmensen zijn meestal amateurs. In iets mindere mate misschien Nederland en België, maar toch. Mensen die met hart en ziele voor hun sport leven, mensen die allemaal doen, individueel, als enkeling, als bond, als ploeg, als scheidsrechter, …
Soms denk ik (al jaaaaaren) dat een echte goed management, onafhankelijk en degelijk opgeleid en ervaren, wonderen zou doen voor de sport. Neen, ik ben er zo goed als zeker van. Maar …
Het leuke van de sport is de gezelligheid, de vriendschap, de familie. De improvisatie. Als je geen hamer kan vinden, dan maak je er wel één met een steen en een stok. Als de Russische ploeg geen ballen meer heeft dan heeft ergens een ander land wel een bal op overschot.
Zo gaat dat.
Koel geleid zoals voetbal, basketbal of baseball en wielrennen zou dit kapot maken. Voor mij hoeft het niet. Ik geniet van wat ik zie en beleef.
Ik leef hier mee met de Belgische ploeg, maar ook een beetje met de anderen. Ik hoop dat ze blijven groeien in de competitie om uiteindelijk in de familie de Hollanders de broek af te doen. Het zit er in, waarom niet.
Maar een klein beetje, een heel klein beetje, wens ik ook wel een finale tussen bijvoorbeeld Chinese Taipei en waarom niet de Russen.
Bladzijde 24 van de Ni How-brochure begint met n° 8 – Veronique en bladzijde 25 eindigt met n° 15 – Jens. Van 8 tot en met 15, succes in de finale. Hoop ik. En vooral ook voor de begeleidende staff.
Begeleider en tolk Ben
Veel verschil op gebied van organisatie is er niet. Een hoop (Chinese?) Chinese vrijwilligers die hun best doen en meer, en een deel zogezegde profs die de leiding van heel het gebeuren in handen hebben.
De vrijwilligers zijn meestal studenten, die in ruil voor kost en inwoon, 12 uur en meer per dag, alles doen wat binnen hun mogelijkheden ligt, om de deelnemers te helpen.
Voor hen is het een belevenis en veelal een unieke mogelijkheid om hun gebrekkige Engels wat op krikken. Blije, jonge mensen.
De profs proberen hun best de doen. Niet tegenover de deelnemers, maar tegenover hun directe oversten. Ieder foutje wordt op één of andere manier afgestraft. Het is eigen aan de maatschappij hier. Als het enigszins kan, is er altijd wel iemand anders verantwoordelijk. De eigen functie moet ten koste van alles verdedigd worden. Als je een fout maakt is het minste dat wat kan gebeuren het schrappen van je “eindejaarspremie” of de inhoud van je rode enveloppe.
Niemand neemt dus initiatief en administratief dekken ze zich zo veel mogelijk in. De simpelste oplossing moet de zegen hebben van iemand die minstens twee trappen hoger staat en liefst zonder dat de directe overste er weet van heeft.
Je leert er mee leven in Taiwan, je moet wel. Het altijd zomaar aanvaarden is soms wat moeilijker.
Baseball wordt in sommige landen koel professioneel geleid. Dat zie je in de uitslagen en de rankings. In Taiwan is het, alweer, een mix van vrijwilligers en beroepsmensen en dat zie je ook aan de resultaten. Ze hebben topspelers die meedoen in de beste ploegen van de wereld, zelfs een beste van het seizoen in de USA. Op papier misschien wel de beste wereldploeg. Maar …
De korfbalmensen zijn meestal amateurs. In iets mindere mate misschien Nederland en België, maar toch. Mensen die met hart en ziele voor hun sport leven, mensen die allemaal doen, individueel, als enkeling, als bond, als ploeg, als scheidsrechter, …
Soms denk ik (al jaaaaaren) dat een echte goed management, onafhankelijk en degelijk opgeleid en ervaren, wonderen zou doen voor de sport. Neen, ik ben er zo goed als zeker van. Maar …
Het leuke van de sport is de gezelligheid, de vriendschap, de familie. De improvisatie. Als je geen hamer kan vinden, dan maak je er wel één met een steen en een stok. Als de Russische ploeg geen ballen meer heeft dan heeft ergens een ander land wel een bal op overschot.
Zo gaat dat.
Koel geleid zoals voetbal, basketbal of baseball en wielrennen zou dit kapot maken. Voor mij hoeft het niet. Ik geniet van wat ik zie en beleef.
Ik leef hier mee met de Belgische ploeg, maar ook een beetje met de anderen. Ik hoop dat ze blijven groeien in de competitie om uiteindelijk in de familie de Hollanders de broek af te doen. Het zit er in, waarom niet.
Maar een klein beetje, een heel klein beetje, wens ik ook wel een finale tussen bijvoorbeeld Chinese Taipei en waarom niet de Russen.
Bladzijde 24 van de Ni How-brochure begint met n° 8 – Veronique en bladzijde 25 eindigt met n° 15 – Jens. Van 8 tot en met 15, succes in de finale. Hoop ik. En vooral ook voor de begeleidende staff.
Begeleider en tolk Ben
Livestream - nieuws
We ontvingen nieuws van het IKF dat er alles zal aan gedaan worden om de live webcast toch nog in de lucht te krijgen. Gisteren waren er vooral problemen met de bandbreedte in de zaal. Voor de wedstrijd van vandaag tengen Chinese Taipei (om 12u30) is dit de link. Terug proberen morgen om 12u30. Indien dit niet werkt kan u ook via deze link proberen. Eventueel eerst Java 1.5 downloaden.
Degenen bij wie het lukt misschien een reactie posten zodat we tegen de finale allemaal kunnen kijken.
Degenen bij wie het lukt misschien een reactie posten zodat we tegen de finale allemaal kunnen kijken.
zondag 2 november 2008
Dag 4 - hier is Frank ook weer
Zondag 02/11, iedereen weer om 08u00 uit het bedje, nu heeft iedereen goed geslapen, ze zijn door de jet-lag heen.
In mijn reisverslag van gisteren (vergeten te vermelden) heeft onze Belgische scheidsrechter Geoffrey de wedstrijd van z’n leven heeft gefloten. Hij heeft de openingswedstrijd Tsjechë – Rusland gefloten, een zeer spannende wedstrijd (steeds gelijk opgaand) op 3 seconden van het einde, met een stand van 10-10 een strafworp moest fluiten in het voordeel van Tsjechë. Deze werd gemist, dus Golden Goal dat werd gewonnen door Rusland. Euforie bij Rusland en een grote teleurstelling bij Tsjechë.
Na de wedstrijd werd door Tsjechië protest ingediendt omdat er bij de Golden Goal niet terug in de beginopstelling werd gestart. De jury heeft dit over het hoofd gezien. De uitspraak van de IKF wordt nog in beraad gehouden.
Op de problemen met de life verslaggeving, geeft de IKF volgend bericht:
On the first day of the World Youth Championship, technical problems have dominated the webcasting. Many comments have been received by anxious viewers who reported not being able to access the KOC site that provides the webcast. The problems have been reported to the KOC and receives the highest level of attention within the KOC. At this moment (early Sunday morning in Kaohsiung) we are unable to inform you whether the problems have been resolved.
En nu maar hopen dat men hier in Kaohsiung er inderdaad een topprioriteit aan geeft om dit op te lossen. Via de website van de KBKB kan u volgen of dit euvel is opgelost of niet.
Stephanie heeft goed geslapen, met wat pijnstillers. Trainen zit er nog niet in.
Na de training en de bespreking van de wedstrijd van gisteren lunch en medische verzorging en dan terug richting sporthal voor de wedstrijd tegen Catalonië (Spanje).
De wedstrijd werd makkelijk gewonnen en geen gekwetsten deze keer.
Na het diner rustige vrije tijd doorgebracht, sommigen zijn nog enkele plaatsen gaan verkennen, anderen hebben genoten van de rust. Gelet op de warme toestand hier (nogsteeds boven de 30°) lijkt dit een schitterend idee.
Morgen een belangrijke dag, de wedstrijd tegen Chinese Taipei.
In mijn reisverslag van gisteren (vergeten te vermelden) heeft onze Belgische scheidsrechter Geoffrey de wedstrijd van z’n leven heeft gefloten. Hij heeft de openingswedstrijd Tsjechë – Rusland gefloten, een zeer spannende wedstrijd (steeds gelijk opgaand) op 3 seconden van het einde, met een stand van 10-10 een strafworp moest fluiten in het voordeel van Tsjechë. Deze werd gemist, dus Golden Goal dat werd gewonnen door Rusland. Euforie bij Rusland en een grote teleurstelling bij Tsjechë.
Na de wedstrijd werd door Tsjechië protest ingediendt omdat er bij de Golden Goal niet terug in de beginopstelling werd gestart. De jury heeft dit over het hoofd gezien. De uitspraak van de IKF wordt nog in beraad gehouden.
Op de problemen met de life verslaggeving, geeft de IKF volgend bericht:
On the first day of the World Youth Championship, technical problems have dominated the webcasting. Many comments have been received by anxious viewers who reported not being able to access the KOC site that provides the webcast. The problems have been reported to the KOC and receives the highest level of attention within the KOC. At this moment (early Sunday morning in Kaohsiung) we are unable to inform you whether the problems have been resolved.
En nu maar hopen dat men hier in Kaohsiung er inderdaad een topprioriteit aan geeft om dit op te lossen. Via de website van de KBKB kan u volgen of dit euvel is opgelost of niet.
Stephanie heeft goed geslapen, met wat pijnstillers. Trainen zit er nog niet in.
Na de training en de bespreking van de wedstrijd van gisteren lunch en medische verzorging en dan terug richting sporthal voor de wedstrijd tegen Catalonië (Spanje).
De wedstrijd werd makkelijk gewonnen en geen gekwetsten deze keer.
Na het diner rustige vrije tijd doorgebracht, sommigen zijn nog enkele plaatsen gaan verkennen, anderen hebben genoten van de rust. Gelet op de warme toestand hier (nogsteeds boven de 30°) lijkt dit een schitterend idee.
Morgen een belangrijke dag, de wedstrijd tegen Chinese Taipei.
Ben onze tolk in Taipei - een rasechte Antwerpenaar
Dit verslag komt van Ben , de man die ons team bijstaat als tolk en ook nog iets van korfbal weet. Nogal wiedes ... Lees maar
Traditioneel is Chinees Nieuwjaar een vervelende periode voor de “Grote Neuzen” of de “Oude Aliens” in de Chinese regio. Alles valt stil. Iedereen is op familiebezoek. Ook de maand daarna is een beetje speciaals, vergelijkbaar met onze vroegere vasten en carnaval. Vermits ik wat meer tijd had, hing ik wat meer voor mijn scherm met, surfend van het ene website naar de andere.
Wat met de wegenwerken in Antwerpen? Hoe zit het “den Beerschot” zijn en die “rooi-wit honden”? De werken in Boeckenberg? Veldrijden – F1 – Klassiekers?
Nonsens natuurlijk.
Nog eentje proberen. De zaalcompetitie, stilaan in een beslissende fase.
Dat was een regenrechte hit. “Bond maakt preselectie bekend”.
Even slikken. Een Belgische korfbalploeg, een hele week op een boogscheut van Taipei kon ik niet aan me laten voorbij gaan. En dus zit ik dus hier, zelfs als een klein deeltje van de entourage, véél meer dat ik had kunnen dromen.
De aankomst in de luchthaven was een beetje vreemd. Allemaal nieuwe gezichten. De ene al wat fitter dan de andere, enkelen die onmiddellijk last hadden van de warmte en de vochtigheid, een paar met de houding van “wat kan het mij schelen, effe-vene-vidi-vici- en klus geklaard.
Dag twee was al een ietsje anders. Blije, nieuwsgierige blikken. Iedereen zat duidelijk te wachten op de eerste training.
Dag twee was voor ook anders. Meer bekende/gekende namen. Herinneringen.
Vooral teammanager Eddy Van Hoof, onze traditionele hoofdvijand (Scaldis). En ook …. België Wereldkampioen in Antwerpen. Nederland zilver en Taiwan brons.
Zou het niet mooi zijn om dit eens dunnetjes over te doen hier? 1 = België, 2 = Taiwan, 3 = Nederland.
Dames, heren, ik ben blij dat jullie hier zijn. Blij dat ik jullie eventueel met een kleinigheid kan helpen.
Succes!
Traditioneel is Chinees Nieuwjaar een vervelende periode voor de “Grote Neuzen” of de “Oude Aliens” in de Chinese regio. Alles valt stil. Iedereen is op familiebezoek. Ook de maand daarna is een beetje speciaals, vergelijkbaar met onze vroegere vasten en carnaval. Vermits ik wat meer tijd had, hing ik wat meer voor mijn scherm met, surfend van het ene website naar de andere.
Wat met de wegenwerken in Antwerpen? Hoe zit het “den Beerschot” zijn en die “rooi-wit honden”? De werken in Boeckenberg? Veldrijden – F1 – Klassiekers?
Nonsens natuurlijk.
Nog eentje proberen. De zaalcompetitie, stilaan in een beslissende fase.
Dat was een regenrechte hit. “Bond maakt preselectie bekend”.
Even slikken. Een Belgische korfbalploeg, een hele week op een boogscheut van Taipei kon ik niet aan me laten voorbij gaan. En dus zit ik dus hier, zelfs als een klein deeltje van de entourage, véél meer dat ik had kunnen dromen.
De aankomst in de luchthaven was een beetje vreemd. Allemaal nieuwe gezichten. De ene al wat fitter dan de andere, enkelen die onmiddellijk last hadden van de warmte en de vochtigheid, een paar met de houding van “wat kan het mij schelen, effe-vene-vidi-vici- en klus geklaard.
Dag twee was al een ietsje anders. Blije, nieuwsgierige blikken. Iedereen zat duidelijk te wachten op de eerste training.
Dag twee was voor ook anders. Meer bekende/gekende namen. Herinneringen.
Vooral teammanager Eddy Van Hoof, onze traditionele hoofdvijand (Scaldis). En ook …. België Wereldkampioen in Antwerpen. Nederland zilver en Taiwan brons.
Zou het niet mooi zijn om dit eens dunnetjes over te doen hier? 1 = België, 2 = Taiwan, 3 = Nederland.
Dames, heren, ik ben blij dat jullie hier zijn. Blij dat ik jullie eventueel met een kleinigheid kan helpen.
Succes!
België - Catalonië 17-10
De 2e wedstrijd van onze Diamonds, ditmaal met een ander team, kende een snel begin. Na 10 minuten was het al 6-1. Nadien ging het scoren wat minder vlot , kwamen er meer tegendoelpunten , en aan de rust stond er dan 10-5 op het bord. Ook na de rust ging de wedstrijd meer gelijk op met de onzen wel nog steeds met een licht overwicht. Eindstand werd 17-10. Topscorers van dienst Jesse De Bremaeker met 5 en Annick Dekeyser en Jarrett De Vriendt met elk 3 doelpunten. Morgen staat de zeer belangrijke wedstrijd tegen het thuisland Chinese Taipei op de agenda.
zaterdag 1 november 2008
Dag 3 door de ogen van Frank
Zaterdag 01/11, iedereen weer om 08u00 uit het bedje en een stevig ontbijt.
Om 10u15 gaan trainen en naar het hotel voor de lunch want om 14u00 met de bus terug naar de sporthal voor de opwarming en daarna de wedstrijd tegen Groot-Brittannië. Onze eerste wedstrijd, die life te volgen was. Blaaskaak er was niets te zien hebben we vernomen. Er zijn diverse smskes tussen België en Taiwan gegaan. Ter plaatse toch nog iets trachten te regelen, maar omdat je een programma moest downloaden, toen ging het mis. Hier in Kaohsiung hebben we het oog geprobeerd maar nogabollen, 1,5 uur hebben we getracht (zelfs de IKF officials) om dit te downloaden, maar ook niets.
Dus voor de volgende wedstrijden zullen NIET te zien zijn, jammer maar helaas. Naar het volgend jaar toe zullen we aan de IKF vragen om dit met de organisatie te bespreken om toch life wedstrijden te kunnen volgen.
Tweede probleem was dat het scoreverloop ook niet ging. Weer gaan reclameren bij de officials en die melden ons dat zij ook problemen hadden met de draadloze internetverbinding en dat ze in de rust over zouden gaan met de kabel. Dit werd snel verholpen zodat jullie in België toch de score konden volgen. (oef)
Wedstrijdverslagen zal je van niet krijgen, die kan je vinden via de website van de IKF.
Tijdens de wedstrijd werd Stephanie onderuit gehaald door een heer die prompt in haar baan kwam staan toen ze haar tegenstreefster wilde volgen en boef (amaai dat kwam aan). Stephanie (die zelf nog maar 9 minuten op het veld stond) moest vervangen worden. Na de wedstrijd werd ze met een ziekenwagen naar het hospitaal gevoerd om een fotootje van haar schouder te nemen en gelukkig niet erg. Zware kneuzingen, dus enkele dagen out.
Na verzorging in het ziekenhuis kon ze toch terug naar de sporthal en heeft ze de openingsceremonie kunnen meemaken, hetgeen toch een hele belevenis is.
Deze openingsceremonie werd zoals steeds begonnen met de nodige speeches van hoogwaardigheidsbekleders gevolgd door slechts 1 spectaculaire opvoering van een 30 dansers. Een mooi spektakel.
Terug in het hotel, direct de mailbox geopend en ja hoor ongelooflijk veel mailtjes met de vraag hoe het met Stephanie was. Nog lekker gegeten en iedereen vroeg onder de wol (allee, bij manier van spreken, want het blijft hier heet en warm).
Dat was het voor vandaag en ik hoop morgen geen ongevallen te hebben, zodat de verslaggeving sneller kan komen.
België - Engeland 14-8
Eerste wedstrijd , eerste winst. Na een lange studieronde kwam de scoringsmachine van onze Diamonds op gang op op 3 minuten stonden we 3-0 voor. Sari Janssens opende de score , direct gevolgd door Nick Janssens die de eerste van zijn 5 goals binnengooide. De Engelsen lukken de 3-1 maar nadien lopen de Belgen verder uit tot een 8-3 ruststand. Ook in de tweede helft duurt het even voordat er weer gescoord wordt, maar dan staat het snel 12-5. Wedstrijd gespeeld dus en we gaan rustig naar het einde bij een 14-8 stand.
Nick Janssens scoort er 5 , Jens Van Hoof en Ken Coekaerts elk 3.
Abonneren op:
Posts (Atom)