Maandag 03/11, einde van de wedstrijd. Ontgoocheling bij iedereen, zo nipt er bij en er toch naast grijpen. We hadden moeten afwerken, we hadden het gat van de mand moeten weten zijn. Het mocht niet zijn en inderdaad, het zat er aan te komen, dat de Chinese Taipei sterker zou worden. (refererend naar het Challenge Tornooi in Rotterdam)
Het was stil in de bus naar het hotel en iets later dan voorzien dan toch maar voortslepen naar het restaurant om iets door de keel te duwen. Het doet pijn! Wat nu? Effe alles op een rijtje zetten! Verdomme toch. Na dat voedsel doorgeslikt te hebben gaan we maar naar boven om in ons eentje (in een dubbelkamer) het verdriet te verwerken.
Dinsdag 04/11, amaai was dat een rotnacht en weer om 08u00 opstaan, kheb geen zin. Aan de ontbijttafel nog steeds bij iedereen, staat op hun gezicht te lezen hoe diep het zit, wat gisteren is gebeurd.
Daarna met de bus naar die verschrikkelijke sporthal, om een training af te werken. Coachen Luc & Chris hebben ingepraat dat het tornooi nog niet over is en dat de koppekes terug omhoog moeten. We zullen laten zien dat wij het kunnen.
Om 11u45 geluncht in het hotel en dan klaarmaken voor de wedstrijd tegen Australië. Nu zongen er 6 spelers het volkslied mee (dat van ons natuurlijk).
De wedstrijd op zich was een makkie. We konden de mand nu wel vinden, dat doet deugd, 41 keer scoren en maar 9 tegen krijgen. Als men dat maar eens nadoet. WAUW. Tot nu toe de hoogste scoren van het tornooi.
Er werd met opgeheven hoofdjes gespeeld. Schitterend mensen.
Na een verkwikkend douchke in het hotel en de medische verzorging al om 17u30 diner genomen, zodat iedereen om 18u30 vrij was. Afspraak met het bedje is om 23u00.
Morgen de wedstrijd tegen Hong-Kong zou nog makkelijker moeten zijn, maar ‘dat zien we dan wel weer’. (wie zei dat ook al weer??)
We zijn er mee bezig om van iedere speler in enkele woorden te weten te komen hoe hij/zij dit Wereldkampioenschap beleeft, zonder aan de wedstrijden zelf te denken. Hun trefwoorden volgen in een volgende uitgave.
Al zeg ik het zelf, dit is een snel reisverslag, hé?!
Oh ja, we hebben van de IKF vernomen dat nu alles, met de life webcasting in orde zou moeten zijn. Mocht dit niet zo zijn graag reactie via WCU23inKAOHSIUNG@korfbal.be
Via deze mailbox kunnen jullie onze kleine Diamonds berichtjes sturen.
Naar wat ik heb vernomen waren er ook problemen met het life scoreverloop. Ik geef dit door aan de IKF. Dat het weer bij jullie grijs is, kunnen we niet zien, hier schijnt in ieder geval de zon en geeft de thermometer 30° aan. Doordat de vochtigheid in de lucht hoog is, voelt het aan of het is 38°.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten